ζησε ανθρωπε και θα κερδισεις. στο υποσχομαι !

Τί ζητάει μια ελεύθερη γυναίκα; Έναν άντρα. Έναν άντρα να την θέλει και άμα λάχει στην πορεία να την αγαπήσει.

Τί ζητάει μια πληγωμένη γυναίκα; Τα ίδια. Έναν άντρα να την θέλει και άμα λάχει στην πορεία να την αγαπήσει.

Τί ζητάει μια δεσμευμένη γυναίκα; Τα ίδια. Ο άντρας της να συνεχίσει να την θέλει και να την αγαπάει.

Άραγε ισχύει αυτή η δημοφιλής θεωρία ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε παράξενα όντα; Άραγε είμαστε εμείς περίεργες, παράξενες, περίπλοκες ή και απαιτητικές; Άραγε τι; Τι ισχύει; Όποιος ξέρει, ας μιλήσει ελεύθερα.

Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι ανεξαρτήτως φύλου, εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι περιπλέκουμε καταστάσεις, λόγια, πράξεις. Εμείς ενεργούμε, εμείς πλάθουμε ό,τι θέλουμε.
Μα είναι τόσο απλά τα πράγματα. Γιατί θέλουμε να τα αλλάζουμε;

Κυρίες και Κύριοι,

η κύρια αιτία στην παραπάνω ερώτηση είναι ο Φόβος. Yeah!

Φοβόμαστε να αισθανθούμε, να αγαπήσουμε, να δεθούμε με έναν άνθρωπο, να αφήσουμε πίσω έναν άνθρωπο και να φτιάξουμε τη ζωή μας με έναν καινούριο. Φοβόμαστε να κάνουμε κίνηση για φλερτ ή καλύτερα έχουμε ξεχάσει να φλερτάρτουμε. Έχουμε ξεχάσει να φλερτάρουμε και έχουμε ξεχάσει τον τρόπο να ανταποκρινόμαστε στα φλερτ.

Φοβηθήκαμε τους ανθρώπους και αγαπήσαμε την μοναξιά και τη ξεπέτα της μια βραδιάς, της μιας εβδομάδας, στην καλύτερη των δύο εβδομάδων.

Φίλε Άνθρωπε,
Αγόρι -Κορίτσι,

Μήπως είσαι εφτάψυχη γάτα και δεν το γνωρίζω ή μήπως εγώ ζω σ' έναν δικό μου ουτοπικό κόσμο;

Ζήσε, αγάπα, χαμογέλα!
Δεν ξέρω πόσο πιο απλά να το πω, φίλε άντρα κάνε κίνηση και συ φίλη μου κάνε. Ζήστε τις ζωές που έχετε πριν χαθούν τα πάντα. Πριν χαθεί κάθε ανθρώπινη πλευρά μας, κάθε ερωτική διάθεση, κάθε ίχνος ανάγκης για προσωπική επαφή. Ξέρω, νιώθω, βλέπω... Όλοι το έχουμε ανάγκη και αυτήν την ανάγκη είτε την φανερώνουμε είτε την έχουμε τόσο καλά κρυμμένη μέσα μας που μέχρι και ο ίδιος ο εαυτός μας πιστεύουμε ότι την έχει ξεχάσει. Αλλά σας πληροφορώ πως δεν την έχει ξεχάσει. Την έχει ανάγκη και την αποζητεί.

Τολμήστε γιατί πήξαμε στα απωθημένα, στα φευγαλέα και αθώα βλέμματα, στα προσωρινά φιλιά, στην προσωπική επαφή της μιας νύχτας. Πήξαμε να ακούμε από φίλους/ες "φοβάμαι", "είμαι πληγωμένη", "τον/την θέλω ακόμα". Άραγε σε αυτά τα συναισθήματα έχεις ανταπόκριση; Να σου απαντήσω εγώ. ΟΧΙ. Γιατί αν είχες δεν θα τα αισθανόσουν, δεν θα πονούσες, δεν θα έκλαιγες, δεν θα σπάραζες για έναν άνθρωπο σημαντικό για 'σένα.

Άν ήταν τόσο σημαντικός κι άξιζε , πίστεψέ με, θα ήταν δίπλα σου χωρίς δικαιολογίες.

Αφήστε τα παλιά, τα πονεμένα, τα δύσκολα και αξεπέραστα. Θυμήσου: "ό,τι αφήνεις σε αφήνει".

Κάντε Έρωτα όχι σεξ. Πείτε ναι στον Έρωτα. Πείτε ναι στην Αγάπη.

Όποιος τολμά, νικά!